Nowoczesna metoda leczenia zwana “tissue flossing”
Metoda leczenia „tissue flossing” lub po prostu „flossing” z roku na rok zyskuje coraz większą popularność. Zwróciła na siebie uwagę trenerów sportowych, fizjoterapeutów i ogółu społeczeństwa około 2013 roku, kiedy to amerykański badacz i fizjoterapeuta dr. Kelly Starrett opublikował słynną już na całym świecie książkę „Becoming a Supple Leopard”, w której zwrócił uwagę na możliwości stosowania taśm flossband w celu poprawy zakresu ruchu, wydajności i zapobiegania kontuzjom. Od tego czasu ukazało się kilka innych publikacji i badań poświęconych metodzie „tissue flossing”, dzięki której coraz większa część profesjonalistów i ogółu społeczeństwa nieustannie odkrywa magię kompresjoterapii.
Co to jest "tissue flossing"?
„Tissue flossing” to nowoczesna metoda terapeutyczna wykorzystująca specjalnie zaprojektowane elastyczne gumy (flossband), które stosowane są w leczeniu problemów narządu ruchu, pozytywnie wpływają na układ mięśniowo-szkieletowy, sercowo-naczyniowy, nerwowy i limfatyczny organizmu człowieka, wspomagają regenerację i jako profilaktyka urazów aparatu ruchu. Ma szerokie zastosowanie w światowej i krajowej fizjoterapii, ale z pewnością znajdzie swoje miejsce w treningu sportowców wyczynowych czy amatorskich. Głównym efektem terapii jest przede wszystkim połączenie ucisku tkanek miękkich lub stawu, co jest spowodowane ciasnym owinięciem taśm flossband wokół pożądanego miejsca, zabiegu terapeutycznego, który wykonuje się za pomocą założonej flossband i późniejszego zwolnienia ucisku, usunięcia założonej taśmy flossband.
Wśród zabiegów terapeutycznych z zastosowaniem taśmy flossband można wymienić mobilizacje stawowe w celu szybkiego usunięcia blokad stawowych, miękkie techniki leczenia skóry, tkanki podskórnej i powięzi w celu poprawy wzajemnej ruchomości poszczególnych warstw czy np. ucisk niedokrwienny w celu skutecznego usunięcia punktów spustowych. Jednak aplikację taśmy flossband można łączyć ze wszystkimi rodzajami ruchu, zarówno biernymi, jak i aktywnymi, a także z progresywnym obciążeniem ruchowym, treningiem proprioceptywnym, relaksacją poizometryczną i proprioceptywnym torowaniem nerwowo-mięśniowym. Tylko od umiejętności i możliwości terapeuty prowadzącego zależy, jak włączyć metodę „nici dentystycznej” do swojej koncepcji terapeutycznej i jednostki terapeutycznej. Odpowiednio dobrana i przeprowadzona terapia z użyciem nici dentystycznej może przynieść zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawę ukrwienia, poprawę ruchomości tkanek miękkich, a co za tym idzie poprawę wyników sportowych. Flossbands to zatem łatwe w użyciu, łatwe do przechowywania i praktycznie niezniszczalne narzędzia terapeutyczne, które terapeuta lub sportowiec zawsze może mieć przy sobie.
Kiedy można zastosować flossband?
Zastosowanie taśm flossband znajduje również swoje miejsce na każdym etapie rehabilitacji po urazie sportowym. Metodę „Tissue flossing” można z powodzeniem stosować w przypadku większości ostrych i przewlekłych problemów narządu ruchu. W stanach pourazowych nić dentystyczną można stosować adekwatnie do danego etapu gojenia, np. w fazie alarmowej lub zapalnej w celu zmniejszenia obrzęku, w fazie proliferacyjnej w celu wytworzenia odpowiedniego impulsu do regeneracji tkanek miękkich oraz np. w fazie odbudowy w celu indywidualnego dopasowania terapii, do 100% powrotu funkcji oraz w ramach profilaktyki.
Główne zalety flossbandu
Zaletą metody „tissue flossing” jest fakt, że można ją bardzo łatwo łączyć z innymi koncepcjami terapeutycznymi i pomocami rehabilitacyjnymi. Połączenie taśmy flossband i Theragun wydaje się bardzo praktyczne do uzyskania silnego ucisku, który jednak nie jest bolesny dla pacjenta, ale podobny efekt można uzyskać dzięki połączeniu taśm flossband i rolki masującej. Terapeuta potrafi jednak umiejętnie połączyć stosowanie flossband z koncepcjami terapeutycznymi, takimi jak metoda PNF, DNS czy ze sportowym treningiem swojego klienta. Połączenie „tissue flossing” z kinesiotapingiem lub bańkami wydaje się być bardzo korzystne. Inne zalety tej metody leczenia to wysoka skuteczność, stosunkowo duża powierzchnia zabiegowa, co pozwala terapeucie zaoszczędzić czas potrzebny na terapię, możliwość terapii w wymagających warunkach oraz fakt, że taśmy flossband są bardzo kompaktowe i łatwe w utrzymaniu. Do ogromnych zalet należy również możliwość nauczenia pacjenta lub sportowca prawidłowej obsługi flossband, dzięki czemu istnieje możliwość skutecznej samodzielnej terapii bez obecności terapeuty. Do głównych wad należy zaliczyć fakt, że metoda „tissue flossing” nie może odpowiednio leczyć wszystkich struktur ciała oraz fakt, że terapeuta traci precyzyjny kontakt manualny z danymi tkankami podczas zabiegu.
Czym można wytłumaczyć efekt zastosowanej terapii?
Chociaż istnieje szereg prac naukowych i badań wykazujących pozytywny wpływ metody „tissue flossing” na czynny i bierny zakres ruchu, pozytywny wpływ na usuwanie DOMS (delayed onset muscle soreness) oraz udowodniony pozytywny wpływ na subiektywną poprawę swobody poruszania się, efekt zastosowanej terapii wciąż nie jest jednoznacznie udowodniony. Jednak wielu autorów opisuje kilka teorii, które mogłyby wyjaśnić pozytywne efekty danej metody leczenia.
Najczęściej wspomina się o bramkowa teorii bólu, którą można wyjaśnić przeciwbólowy efekt aplikacji flossband, efektu dyspersyjnego aplikacji flossband, co prowadzi do upłynnienia mazi stawowej i późniejszego usunięcia zablokowania stawu i upłynnienia płynu międzykomórkowego, a co za tym idzie poprawy ruchomości poszczególnych warstw powięzi głębokiej, czy efektu przekrwienia reaktywnego, dzięki któremu leczony obszar po usunięciu taśmy nitkowej uzyskuje większe ukrwienie. Inne teorie efektu obejmują usuwanie patologicznych usieciowań, „efekt gąbki” tkanek miękkich czy wspomaganie aferentu z leczonego obszaru. Nie zmienia to jednak faktu, że pozytywny efekt terapii metodą „tissue flossing” często jest zauważalny od razu, a terapeuta potrzebuje tylko kilkudziesięciu sekund, najwyżej minut, aby go osiągnąć.
Metoda leczenia taśmą flossband wydaje się być skuteczną i praktyczną opcją w terapii zaburzeń czynnościowych i strukturalnych narządu ruchu. Mimo, że efekt zastosowanej metody leczenia nie jest jeszcze w pełni poznany, metoda „tissue flossing” stanowi skuteczną metodę terapii i profilaktyki w zakresie fizjoterapii, medycyny sportowej oraz sportów wyczynowych i amatorskich.
Wideoinstrukcje z flossband Spophy